Archaeology

Η Πρωτοελλαδική περίοδος (ή ΠΕ) της Εποχής του Χαλκού χαρακτηρίζεται γενικά από την εισαγωγή χαλκού και ορείχαλκου, καθώς και από τη χρήση στοιχειωδών τεχνικών επεξεργασίας του χαλκού που αναπτύχθηκαν για πρώτη φορά στην Ανατολία, με την οποία υπήρξαν οι ανάλογες πολιτιστικές επαφές^[1]. Σε γενικές γραμμές η ΠΕ Ι περίοδος εξελίσσεται με αργούς ρυθμούς, η ΠΕ ΙΙ είναι η φάση της μεγάλης ακμής και διαρκεί περισσότερο από τις άλλες δύο ενώ η ΠΕ ΠΙ ακολουθεί μετά από αναταράξεις και είναι η φάση κατά την οποία υποχωρεί η μεγάλη άνθηση της προηγούμενης περιόδου. Το μεγαλύτερο μέρος των ευρημάτων σε αυτή την περίοδο ανήκει στην ΠΕ ΙΙ, κατά την οποία εμφανίστηκαν τα πρώτα αστικά κέντρα^[2].

• French, D.M. 1973. “Migrations and 'Minyan' pottery in western Anatolia and the Aegean”, in Bronze Age Migrations in the Aegean, edited by Crossland, R.A., Birchall, A.(51–57), NJ: Noyes Press. ISBN: 9780715605806.
• Pullen, D. 2008. “The Early Bronze Age in Greece”, in The Cambridge Companion to the Aegean Bronze Age, edited by Shelmerdine, Cynthia W. (19–46), Cambridge and New York: Cambridge University Press ISBN 978-0-521-81444-7.
• Πυργάκη, Μ. 2002. “Η εποχή του Χαλκού στον ελληνικό χώρο”, στο Αρχαιολογία στον Ελληνικό Χώρο, Τόμ. Β΄, (73-162), Πάτρα: ΕΑΠ. ISBN: 960-538-486-8.
• van Andels, T.H., Runnels, C.N. 1988. “An Essay on the 'Emergence of Civilization' in the Aegean World”. Antiquity. 62(235): 234–247. doi: http://doi.org/10.1017/S0003598X00073968. Archived from the original on 14 October 2013.