Νεολιθική: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από archaeology
Πήδηση στην πλοήγησηΠήδηση στην αναζήτηση
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
Η '''νεολιθική περίοδος''' αντιπροσωπεύει μια από τις πιο σημαντικές μεταβάσεις στην ανθρώπινη ιστορία, σηματοδοτώντας τη στροφή από την [[κυνηγτοί τροφοσυλλέκτες|κυνηγετική-συλλεκτική]] [[οικονομία]] σε μια παραγωγική βάση βασισμένη στη [[γεωργία]] και την [[κτηνοτροφία]]. Ο όρος "[[νεολιθική επανάσταση]]", εισαγόμενος από τον [[Βηρ Γκόρντον Τσάιλντ]] το 1936, περιγράφει αυτή τη μεταμόρφωση ως ραγδαία και ριζική<ref>Furholt 2021, 484.</ref>, αλλά οι σύγχρονες έρευνες δείχνουν ότι ήταν μια σταδιακή διαδικασία, συχνά με αντιστροφές και τοπικές προσαρμογές<ref>Svizzero 2017, 53.</ref>. Αυτή η περίοδος, που ξεκινά περίπου το 10.000 [[ΠΚΕ]] στη Μέση Ανατολή, εξαπλώθηκε παγκοσμίως, επηρεάζοντας την [[κοινωνία|κοινωνική]] οργάνωση, την [[τεχνολογία]] και το [[περιβάλλον]].  
Η '''νεολιθική περίοδος''' αντιπροσωπεύει μια από τις πιο σημαντικές μεταβάσεις στην ανθρώπινη ιστορία, σηματοδοτώντας τη στροφή από την [[κυνηγτοί τροφοσυλλέκτες|κυνηγετική-συλλεκτική]] [[οικονομία]] σε μια παραγωγική βάση βασισμένη στη [[γεωργία]] και την [[κτηνοτροφία]]. Ο όρος "[[νεολιθική επανάσταση]]", εισαγόμενος από τον [[Βηρ Γκόρντον Τσάιλντ]] το 1936, περιγράφει αυτή τη μεταμόρφωση ως ραγδαία και ριζική<ref>Furholt 2021, 484.</ref>, αλλά οι σύγχρονες έρευνες δείχνουν ότι ήταν μια σταδιακή διαδικασία, συχνά με αντιστροφές και τοπικές προσαρμογές<ref>Svizzero 2017, 53.</ref>. Αυτή η περίοδος, που ξεκινά περίπου το 10.000 [[ΠΚΕ]] στη Μέση Ανατολή, εξαπλώθηκε παγκοσμίως, επηρεάζοντας την [[κοινωνία|κοινωνική]] οργάνωση, την [[τεχνολογία]] και το [[περιβάλλον]].  


Χρονολογία και γεωγραφική εξάπλωση
==Χρονολογήσεις και γεωγραφική εξάπλωση==
Η Νεολιθική ξεκίνησε στο Λεβάντε και τη Μέση Ανατολή γύρω στο 10.000 ΠΚΕ, με την εξημέρωση φυτών όπως το σιτάρι και το κριθάρι, και ζώων όπως τα πρόβατα και οι αγελάδες<ref>Svizzero 2017, 54.</ref>. Στην Ευρώπη, η εξάπλωση έγινε μέσω δύο κύριων δρόμων, του Δούναβη (Βαλκάνια-Κεντρική Ευρώπη, 6500–5800 ΠΚΕ) και της Μεσογείου (θαλάσσια διαδρομή προς Ιβηρική, 5600 ΠΚΕ)<ref>Furholt 2021, 484.</ref> Στην Ασία, όπως στην περιοχή Ταϊχού (Taihu) της Κίνας, η νεολιθική εμφανίζεται από το 7000 ΠΚΕ με [[Πολιτισμός|πολιτισμούς]] όπως ο Majiabang και ο Liangzhu<ref>Yang et al. 2025, 2.</ref> Στο Ιράν, η μετάβαση από [[Μεσολιθική|επιπαλαιολιθική]] σε νεολιθική σημειώνεται γύρω στο 8000 ΠΚΕ, σύμφωνα με τη [[ζωοαρχαιολογία|ζωοαρχαιολογική]] έρευνα<ref>Berthon et al. 2023, 4.</ref>. Στη Σικελία, η εμφάνιση της [[γεωργία]]ς είναι το αποτέλεσμα της θαλάσσιας διασποράς, ξεκινώντας από το τέλος του 7000 ΠΚΕ<ref>Speciale 2024, 186.</ref>. Η εξάπλωση δεν ήταν ομοιόμορφη, με στασιμότητα και επανεκκινήσεις, λόγω [[κλιματική αλλαγή|κλιματικών αλλαγών]] και κοινωνικών παραγόντων<ref>Heitz et al. 2023, 18.</ref> Σε παγκόσμιο επίπεδο, η νΝεολιθική διαρκεί μέχρι το 2000 ΠΚΕ σε ορισμένες περιοχές, με τοπικές διακυμάνσεις λόγω [[περιβάλλον|περιβαλλοντικών]] συνθηκών.
Η νεολιθική ξεκίνησε στο Λεβάντε και τη Μέση Ανατολή γύρω στο 10.000 ΠΚΕ, με την εξημέρωση φυτών όπως το σιτάρι και το κριθάρι, και ζώων όπως τα πρόβατα και οι αγελάδες<ref>Svizzero 2017, 54.</ref>. Στην Ευρώπη, η εξάπλωση έγινε μέσω δύο κύριων δρόμων, του Δούναβη (Βαλκάνια-Κεντρική Ευρώπη, 6500–5800 ΠΚΕ) και της Μεσογείου (θαλάσσια διαδρομή προς Ιβηρική, 5600 ΠΚΕ)<ref>Furholt 2021, 484.</ref> Στην Ασία, όπως στην περιοχή Ταϊχού (Taihu) της Κίνας, η νεολιθική εμφανίζεται από το 7000 ΠΚΕ με [[Πολιτισμός|πολιτισμούς]] όπως ο Majiabang και ο Liangzhu<ref>Yang et al. 2025, 2.</ref> Στο Ιράν, η μετάβαση από [[Μεσολιθική|επιπαλαιολιθική]] σε νεολιθική σημειώνεται γύρω στο 8000 ΠΚΕ, σύμφωνα με τη [[ζωοαρχαιολογία|ζωοαρχαιολογική]] έρευνα<ref>Berthon et al. 2023, 4.</ref>. Στη Σικελία, η εμφάνιση της [[γεωργία]]ς είναι το αποτέλεσμα της θαλάσσιας διασποράς, ξεκινώντας από το τέλος του 7000 ΠΚΕ<ref>Speciale 2024, 186.</ref>. Η εξάπλωση δεν ήταν ομοιόμορφη, με στασιμότητα και επανεκκινήσεις, λόγω [[κλιματική αλλαγή|κλιματικών αλλαγών]] και κοινωνικών παραγόντων<ref>Heitz et al. 2023, 18.</ref> Σε παγκόσμιο επίπεδο, η νΝεολιθική διαρκεί μέχρι το 2000 ΠΚΕ σε ορισμένες περιοχές, με τοπικές διακυμάνσεις λόγω [[περιβάλλον|περιβαλλοντικών]] συνθηκών.


==Παραπομπές==
==Παραπομπές==
<references/>
<references/>

Αναθεώρηση της 11:39, 17 Νοεμβρίου 2025

Η νεολιθική περίοδος αντιπροσωπεύει μια από τις πιο σημαντικές μεταβάσεις στην ανθρώπινη ιστορία, σηματοδοτώντας τη στροφή από την κυνηγετική-συλλεκτική οικονομία σε μια παραγωγική βάση βασισμένη στη γεωργία και την κτηνοτροφία. Ο όρος "νεολιθική επανάσταση", εισαγόμενος από τον Βηρ Γκόρντον Τσάιλντ το 1936, περιγράφει αυτή τη μεταμόρφωση ως ραγδαία και ριζική[1], αλλά οι σύγχρονες έρευνες δείχνουν ότι ήταν μια σταδιακή διαδικασία, συχνά με αντιστροφές και τοπικές προσαρμογές[2]. Αυτή η περίοδος, που ξεκινά περίπου το 10.000 ΠΚΕ στη Μέση Ανατολή, εξαπλώθηκε παγκοσμίως, επηρεάζοντας την κοινωνική οργάνωση, την τεχνολογία και το περιβάλλον.

Χρονολογήσεις και γεωγραφική εξάπλωση

Η νεολιθική ξεκίνησε στο Λεβάντε και τη Μέση Ανατολή γύρω στο 10.000 ΠΚΕ, με την εξημέρωση φυτών όπως το σιτάρι και το κριθάρι, και ζώων όπως τα πρόβατα και οι αγελάδες[3]. Στην Ευρώπη, η εξάπλωση έγινε μέσω δύο κύριων δρόμων, του Δούναβη (Βαλκάνια-Κεντρική Ευρώπη, 6500–5800 ΠΚΕ) και της Μεσογείου (θαλάσσια διαδρομή προς Ιβηρική, 5600 ΠΚΕ)[4] Στην Ασία, όπως στην περιοχή Ταϊχού (Taihu) της Κίνας, η νεολιθική εμφανίζεται από το 7000 ΠΚΕ με πολιτισμούς όπως ο Majiabang και ο Liangzhu[5] Στο Ιράν, η μετάβαση από επιπαλαιολιθική σε νεολιθική σημειώνεται γύρω στο 8000 ΠΚΕ, σύμφωνα με τη ζωοαρχαιολογική έρευνα[6]. Στη Σικελία, η εμφάνιση της γεωργίας είναι το αποτέλεσμα της θαλάσσιας διασποράς, ξεκινώντας από το τέλος του 7000 ΠΚΕ[7]. Η εξάπλωση δεν ήταν ομοιόμορφη, με στασιμότητα και επανεκκινήσεις, λόγω κλιματικών αλλαγών και κοινωνικών παραγόντων[8] Σε παγκόσμιο επίπεδο, η νΝεολιθική διαρκεί μέχρι το 2000 ΠΚΕ σε ορισμένες περιοχές, με τοπικές διακυμάνσεις λόγω περιβαλλοντικών συνθηκών.

Παραπομπές

  1. Furholt 2021, 484.
  2. Svizzero 2017, 53.
  3. Svizzero 2017, 54.
  4. Furholt 2021, 484.
  5. Yang et al. 2025, 2.
  6. Berthon et al. 2023, 4.
  7. Speciale 2024, 186.
  8. Heitz et al. 2023, 18.