Το σύστημα των τριών εποχών είναι περιοδολόγηση της ανθρώπινης προϊστορίας σε τρεις διαδοχικές χρονικές περιόδους, που ονομάζονται ανάλογα με το υλικό που χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή εργαλείων:
Κατώτερη Παλαιολιθική πριν από 400.000 έτη π.π. - Μέση Παλαιολιθική περ. 400.000-40.000 έτη π.π. - Ανώτερη Παλαιολιθική περ. 40.000-11.000 έτη π.π. - Επιπαλαιολιθική περ. 10.000-8.000 έτη π.π.
Πρώιμη Εποχή του Χαλκού, περ. 3.000-2.100 ΠΚΕ - Μέση Εποχή του Χαλκού περ. 2.100-1.550 ΠΚΕ - Ύστερη Εποχή του Χαλκού περ. 1.550-1.200 ΠΚΕ.
Η Υστεροελλαδική περίοδος (ΥΕ) είναι η εποχή που άκμασε η μυκηναϊκή Ελλάδα, με νέες επιρροές από τη μινωική Κρήτη και τις Κυκλάδες.
Το σύστημα αυτό εμφανίσθηκε στα τέλη του 19ου αι., στο έργο Γερμανών, Βρετανών και Σκανδιναβών αρχαιολόγων και ανθρωπολόγων[1].
Eddy, M.D. 2011.«Prehistoric minds: human origins as a cultural artefact, 1780-2010». Notes and Records of the Royal Society, 65: 1-98 (19).