Λίμνη
Η λίμνη (lake) είναι φυσικό ή τεχνητό σώμα γλυκού νερού που περιβάλλεται από ξηρά, με βάθος και διαστάσεις που επιτρέπουν τη θερμική στρωματοποίηση και την ανάπτυξη υψηλής βιοποικιλότητας. Η σχηματοποίησή τους επηρεάζεται από γεωλογικές διεργασίες (π.χ. τεκτονικές κινήσεις, ηφαιστειακή δραστηριότητα, καθίζηση), κλιματικούς παράγοντες (βροχοπτώσεις, εξάτμιση, εποχιακές διακυμάνσεις θερμοκρασίας) και βιολογικούς παράγοντες (π.χ. δραστηριότητα φυτών και ζώων που διαμορφώνουν το οικοσύστημα).
Οι λίμνες αποτελούν σημαντικά στοιχεία του υδρολογικού κύκλου, συμβάλλοντας στην αποθήκευση και κατανομή του γλυκού νερού, στη ρύθμιση τοπικών και περιφερειακών κλιματικών συνθηκών, και στη διατήρηση της βιοποικιλότητας. Αρχαίες λίμνες, όπως η Βαϊκάλη, χαρακτηρίζονται από υψηλά επίπεδα ενδημισμού λόγω μακράς γεωλογικής σταθερότητας και απομόνωσης, ενώ οι τεχνητές λίμνες, όπως αυτές που δημιουργούνται με φράγματα, είναι πιο ευάλωτες σε περιβαλλοντικές διαταραχές και ανθρωπογενείς επιπτώσεις[1].
Η λιμνολογία, ως διεπιστημονικός κλάδος, συνδυάζει υδρολογικές, χημικές, γεωλογικές και βιολογικές προσεγγίσεις και χρησιμοποιεί μαθηματικά και υπολογιστικά μοντέλα για την πρόβλεψη δυναμικών αλλαγών στο οικοσύστημα των λιμνών[2]. Η κλιματική αλλαγή αυξάνει την ένταση απειλών όπως ο ευτροφισμός, η διατάραξη στρωματοποίησης, η εισβολή ξενικών ειδών και η υποβάθμιση της ποιότητας του νερού[3].
Συνεπώς, η μελέτη των λιμνών αποτελεί κρίσιμο εργαλείο για την προστασία των οικοσυστημάτων και τη διαχείριση των υδατικών πόρων, ειδικά υπό την πίεση των ανθρωπογενών δραστηριοτήτων και της κλιματικής αλλαγής.
