Σύγκριση εκδόσεων

Εδώ βλέπετε τις διαφορές μεταξύ της επιλεγμένης έκδοσης και της τρέχουσας έκδοσης της σελίδας.

--- χρονολόγηση_θερμοφωταύγειας [2022/10/13 08:43] – [Βιβλιογραφία] admin
+++ χρονολόγηση_θερμοφωταύγειας [2022/10/13 16:25] (τρέχουσα) – [Χρονολόγηση θερμοφωταύγειας] ms_1
@@ Γραμμή 1: / Γραμμή 1: @@
 =====Χρονολόγηση θερμοφωταύγειας=====
-Η **χρονολόγηση θερμοφωταύγειας** (TL), μέθοδος [[αρχαιολογία|αρχαιολογικού ενδιαφέροντος]], είναι ο προσδιορισμός -μέσω της μέτρησης της συσσωρευμένης δόσης ακτινοβολίας- του χρόνου που πέρασε από τότε που το υλικό που περιέχει κρυσταλλικά ορυκτά είτε θερμάνθηκε (λάβα, κεραμικά) είτε εκτέθηκε στο ηλιακό φως (ιζήματα). Η φωταύγεια είναι το φως που εκπέμπεται από ένα ορυκτό κρύσταλλο (κυρίως χαλαζία και άστριο), όταν υποβάλλεται σε θέρμανση ή όταν εκτίθεται στο φως. Η μέθοδος της θερμοφωταύγειας εφαρμόζεται σε ανόργανα υλικά κατάλοιπα που είναι προϊόντα θέρμανσης, όπως κεραμεικά αντικείμενα, καμμένα υλικά από κλιβάνους ή εστίες, μεταλλουργικές σκωρίες, καμμένα πυριτολιθικά εργαλεία, λάβα κ.λπ. Βασίζεται στην αρχή ότι όλα αυτά τα κρυσταλλικά υλικά έχουν την ικανότητα να αποθηκεύουν την ενέργεια της φυσικής ακτινοβολίας που ενυπάρχει σε αυτά (από ραδιενεργές προσμείξεις και από το περιβάλλον). Η θερμοφωταύγεια ενός δείγματος είναι συνάρτηση της ηλικίας του. Όσο παλαιότερο είναι το δείγμα, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η ένταση της θερμοφωταύγειας. Καθώς το κρυσταλλικό υλικό θερμαίνεται κατά τις μετρήσεις, ξεκινά η διαδικασία της θερμοφωταύγειας. Η θερμοφωταύγεια εκπέμπει ένα ασθενές φωτεινό σήμα που είναι ανάλογο με τη δόση ακτινοβολίας που απορροφάται από το υλικό((Bradley 2015, 1-2.)). Είναι ένας τύπος χρονολόγησης φωταύγειας.
+Η **χρονολόγηση θερμοφωταύγειας** (TL), μέθοδος [[αρχαιολογία|αρχαιολογικού ενδιαφέροντος]], είναι ο προσδιορισμός -μέσω της μέτρησης της συσσωρευμένης δόσης ακτινοβολίας- του χρόνου που πέρασε από τότε που το υλικό που περιέχει κρυσταλλικά ορυκτά είτε θερμάνθηκε (λάβα, κεραμικά) είτε εκτέθηκε στο ηλιακό φως (ιζήματα). Η θερμοφωταύγεια ανήκει στις τεχνικές φωταύγειας, όπως και η [[οπτική φωταύγεια]] (OSL)((Munyikwa, K. 2016. "Luminescence Dating: Applications in Earth Sciences and Archaeology", in (Ed.), Luminescence - An Outlook on the Phenomena and their Applications. IntechOpen. https://doi.org/10.5772/65119.)). Όσον αφορά στον όρο φωταύγεια είναι το φως που εκπέμπεται από ένα ορυκτό κρύσταλλο (κυρίως χαλαζία και άστριο), όταν υποβάλλεται σε θέρμανση ή όταν εκτίθεται στο φως. Η μέθοδος της θερμοφωταύγειας εφαρμόζεται σε ανόργανα υλικά κατάλοιπα που είναι προϊόντα θέρμανσης, όπως κεραμεικά αντικείμενα, καμμένα υλικά από κλιβάνους ή εστίες, μεταλλουργικές σκωρίες, καμμένα πυριτολιθικά εργαλεία, λάβα κ.λπ. Βασίζεται στην αρχή ότι όλα αυτά τα κρυσταλλικά υλικά έχουν την ικανότητα να αποθηκεύουν την ενέργεια της φυσικής ακτινοβολίας που ενυπάρχει σε αυτά (από ραδιενεργές προσμείξεις και από το περιβάλλον). Η θερμοφωταύγεια ενός δείγματος είναι συνάρτηση της ηλικίας του. Όσο παλαιότερο είναι το δείγμα, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η ένταση της θερμοφωταύγειας. Καθώς το κρυσταλλικό υλικό θερμαίνεται κατά τις μετρήσεις, ξεκινά η διαδικασία της θερμοφωταύγειας. Η θερμοφωταύγεια εκπέμπει ένα ασθενές φωτεινό σήμα που είναι ανάλογο με τη δόση ακτινοβολίας που απορροφάται από το υλικό((Bradley 2015, 1-2.)). Είναι ένας τύπος χρονολόγησης φωταύγειας.
+Όταν ένα κομμάτι κεραμικής ψήνεται, όλη η αποθηκευμένη ενέργειά του απελευθερώνεται και η συσσώρευση ξεκινά εκ νέου. Μετά την ανασκαφή το όστρακο μπορεί να θερμανθεί ξανά και η αποθηκευμένη ενέργειά του να απελευθερωθεί και να μετρηθεί. Εάν το επίπεδο και η έκταση του βομβαρδισμού στον οποίο έχει εκτεθεί η κεραμεική όντας θαμμένη είναι γνωστή ή μπορεί να εκτιμηθεί, τότε η ηλικία ενός δείγματος μπορεί να υπολογιστεί με βάση το χρόνο που έχει περάσει από την τελευταία θερμός. Το εύρος της τεχνικής είναι δυνητικά απεριόριστο, αλλά έχει ακρίβεια ±5–10 %((Βλ. "thermoluminescence dating" στο Darvill, 2021.)).
 ====Εφαρμογή====
@@ Γραμμή 14: / Γραμμή 16: @@
 Θερμαινόμενα τα δείγματα σε υψηλή θερμοκρασία, εκπέμπουν την αποθηκευμένη ενέργεια με τη μορφή ακτινοβολίας. Έτσι, είναι δυνατόν να χρονολογηθούν τα διάφορα κρυσταλλικά υλικά, προσδιορίζοντας τον χρόνο που μεσολάβησε, αφότου αυτά θερμάνθηκαν για τελευταία φορά σε υψηλή θερμοκρασία. Έτσι μετράται η θερμοφωταύγειά τους, δηλαδή η αποθηκευμένη ενέργειά τους, καθώς και η επιδεκτικότητά τους να παράγουν θερμοφωταύγεια. Επειδή η θερμοφωταύγεια αυξάνεται συνεχώς με την πάροδο του χρόνου (εκτός εάν τα υλικά αναθερμανθούν σε περιπτώσεις επανάχρησης), η μέθοδος παρέχει δυνατότητες απεριόριστης χρονολόγησης όσον αφορά στα γεωλογικά υλικά, όπως η λάβα. Όσον αφορά στα κεραμεικά και τα πυριτολιθικά εργαλεία, έως τώρα υφίσταται το όριο των 10.000 και 100.000 χρόνων π.π. αντίστοιχα((Renfrew and Bahn 2001, 149.)).
-Στη χρονολόγηση θερμοφωταύγειας, αυτές οι μακροπρόθεσμες παγίδες χρησιμοποιούνται για τον προσδιορισμό της ηλικίας των υλικών: Όταν το ακτινοβολημένο κρυσταλλικό υλικό θερμαίνεται ξανά ή εκτίθεται σε ισχυρό φως, τα παγιδευμένα ηλεκτρόνια λαμβάνουν αρκετή ενέργεια για να διαφύγουν. Κατά τη διαδικασία του ανασυνδυασμού χάνουν ενέργεια και εκπέμπουν φωτόνια ( κβάντα φωτός), ανιχνεύσιμα στο εργαστήριο .
+Στη χρονολόγηση θερμοφωταύγειας, αυτές οι μακροπρόθεσμες παγίδες χρησιμοποιούνται για τον προσδιορισμό της ηλικίας των υλικών: Όταν το ακτινοβολημένο κρυσταλλικό υλικό θερμαίνεται ξανά ή εκτίθεται σε ισχυρό φως, τα παγιδευμένα ηλεκτρόνια λαμβάνουν αρκετή ενέργεια για να διαφύγουν. Κατά τη διαδικασία του ανασυνδυασμού χάνουν ενέργεια και εκπέμπουν φωτόνια (κβάντα φωτός), ανιχνεύσιμα στο εργαστήριο.
 Η ποσότητα του παραγόμενου φωτός είναι ανάλογη με τον αριθμό των παγιδευμένων ηλεκτρονίων που έχουν απελευθερωθεί, ο οποίος με τη σειρά του είναι ανάλογος με τη συσσωρευμένη δόση ακτινοβολίας. Προκειμένου να συσχετιστεί το σήμα (η θερμοφωταύγεια — φως που παράγεται όταν θερμαίνεται το υλικό) με τη δόση ακτινοβολίας που το προκάλεσε, είναι απαραίτητο να βαθμονομηθεί το υλικό με γνωστές δόσεις ακτινοβολίας, καθώς η πυκνότητα των υλικών-παγίδων είναι πολύ μεταβλητή.
@@ Γραμμή 35: / Γραμμή 37: @@
   * Bortolot, V.J., & Bortolot, P.D. 2001. [[http://daybreaknuclear.us/tlpaper.pdf|Thermoluminescence Dating of Art Objects]]. //Conference Proceedings//.
   * Bradley, R. 2015. //Paleoclimatology: Reconstructing Climates of the Quaternary//. Oxford: Elsevier [[https://www.elsevier.com/books/paleoclimatology/bradley/978-0-12-386913-5|ISBN 9780123869135]].
+  * Munyikwa, K. 2016. “Luminescence Dating: Applications in Earth Sciences and Archaeology”, in //Luminescence - An Outlook on the Phenomena and their Applications// edited by Jagannathan Thirumalai (259-294). IntechOpen. https://doi.org/10.5772/65119. [[https://www.intechopen.com/books/5348|ISBN: 978-953-51-2763-5]]
   * Renfrew, C.· Bahn, B. 2001. //Αρχαιολογία: Θεωρίες, μεθοδολογία και πρακτικές εφαρμογές//. Αθήνα: Ινστιτούτο του Βιβλίου-Α. Καρδαμίτσα. [[https://www.kardamitsa.gr/product/137/arxaiologia-thewries-methodologia-kai-praktikes-efarmoges.html|ISBN: 978-960-354-329-9]].
 ====Περαιτέρω βιβλιογραφία====
   * Aitken, M.J. 1985. //Thermoluminescence Dating//, London: Academic Press.
-  * Aitken, M.J. 1998. //Introduction to Optical Dating//, Oxford: Oxford University Press.
+  * Aitken, M.J. 1998. //Introduction to Optical Dating//, Oxford: Oxford University Press. ISBN: 0-19-854092-2
   * Ķeizars, Z., Forrest, B., Rink, W.J. 2008. "Natural Residual Thermoluminescence as a Method of Analysis of Sand Transport along the Coast of the St. Joseph Peninsula, Florida". //Journal of Coastal Research//, 24: 500–507.
   * Liritzis, I. 2011. "Surface Dating by Luminescence: An Overview". //Geochronometria//, 38(3): 292–302. doi: http://dx.doi.org/10.2478/s13386-011-0032-7