Όστρακο (αρχαιολογία)
Το όστρακο (ostracon) είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα υλικά της αρχαίας γραφής, συνδυάζοντας την πρακτικότητα με την ιστορική αξία. Ως σπασμένα κομμάτια κεραμεικών αγγείων ή ασβεστολιθικών πλακών, χρησιμοποιούνταν ευρέως στην αρχαιότητα για σύντομα κείμενα, λόγω της εύκολης πρόσβασης και του χαμηλού κόστους τους. Η λέξη «όστρακον» προέρχεται από την αρχαία ελληνική, όπου αρχικά αναφερόταν σε κέλυφος ζώου, όπως χελώνας ή όστρακου, και αργότερα επεκτάθηκε σε οποιοδήποτε σκληρό κομμάτι, ιδίως κεραμεικό[1].
Ορισμός και ταξινόμηση
Το όστρακον είναι ένα κομμάτι σπασμένου αγγείου, συνήθως κεραμεικού, που φέρει κείμενο και χρησιμοποιείται δευτερογενώς ως υλικό γραφής. Δεν περιλαμβάνονται τα κείμενα σε άθικτα αγγεία, όπως τα tituli picti[2], αλλά μόνο σε θραύσματα[3]. Στην αιγυπτιακή παράδοση, περιλαμβάνονται και ασβεστολιθικές πλάκες, λόγω παρόμοιων διαστάσεων και χρήσεων[4]. Η ταξινόμηση βασίζεται σε τύπους κειμένων: ντοκουμέντα (φορολογικά, επιστολές), παραλογοτεχνικά (σχολικές ασκήσεις, μαγικά) και λογοτεχνικά (αποσπάσματα ποιημάτων)[5]. Η υλική ανάλυση, όπως η προέλευση της κεραμεικής, βοηθά στην κατανόηση των μοτίβων χρήσης, με παραδείγματα από διαφορετικές περιόδους και περιοχές[6].
- ↑ Caputo and Lougovaya 2020, 1.
- ↑ Το titulus pictus είναι αρχαία ρωμαϊκή εμπορική επιγραφή που αποτυπωνόταν στην επιφάνεια ορισμένων αντικειμένων, συνήθως στον λαιμό ενός αμφορέα. Συνήθως, αυτές οι επιγραφές σχεδιάζονταν με κόκκινο ή μαύρο χρώμα. Η επιγραφή καθόριζε πληροφορίες όπως προέλευση, προορισμό, τύπος προϊόντος και ιδιοκτήτη.
- ↑ Maltomini 2012, 33-34.
- ↑ Caputo 2019, 94.
- ↑ Maltomini 2012, 36-38.
- ↑ Caputo 2019, 101-102.
